Fotografia przedstawia trzy kobiety siedzące przy stoliku

1984 rok był okresem zmian z jednej, niepokojów z drugiej strony. Zamordowany został ksiądz Jerzy Popiełuszko. Młodzież w małopolskiej miejscowości podjęła protest przeciwko zdejmowaniu krzyży ze ścian w salach szkolnych. W tym samym czasie Juliusz Machulski prezentował kultową dzisiaj "Seksmisję". Polska gospodarka przeżywała głęboką zapaść ekonomiczną, spowodowaną błędami popełnionymi w latach 70. przez ówczesne kierownictwo polityczne. Na rynku brakowało towarów, a ich ceny były bardzo wysokie.

Sytuacja szkół, w tym także „Trójki”, nie przedstawiała się kolorowo, a świat ucznia nie przypominał tęczy. W jednym z zachowanych do dzisiaj dokumentów ówczesny dyrektor szkoły Stefan Wiśniewski zwracał się do dyrektora Warmińskich Zakładów Przetwórstwa Owocowego w Tolkmicku z prośbą o sprzedaż dla szkoły dżemu. W uzasadnieniu napisał m.in. „Rozpoczął się w naszych szkołach okres dożywiania dzieci. Mamy sześć szkół filialnych. Niestety, nie ma produktów niezbędnych do dożywiania, gdyż GS nie dysponuje nimi w wystarczającej ilości”. Pomimo trudności natury ekonomicznej, realizacja programu dydaktycznego i wychowawczego w szkole odbywała się bez zakłóceń. Na kartach kroniki szkolnej pod datą 21 marca 1984 roku odnajdujemy zapis dotyczący obchodów święta szkoły, połączony z obchodami rocznicy wyzwolenia Braniewa.

Przełom lat 80-tych i 90-tych to okres transformacji ustrojowej, czas wielu zmian politycznych, gospodarczych i społecznych. Szkoły, do tej pory funkcjonujące w systemie nakazowym, stały się miejscem ważnych i ciekawych inicjatyw. Jedną z pierwszych w „Trójce” był wniosek Rady Pedagogicznej do Kuratorium Oświaty i Wychowania w Elblągu o uchylenie decyzji o nadaniu szkole imienia generała Iwana Daniłowicza Czerniachowskiego. Kolejną inicjatywę podjęto dziewięć miesięcy później, tj. 13 października 1990 roku. Na podstawie projektu ustawy o systemie oświaty eksperymentalnie powołano do życia Radę Szkoły. W jej skład, w równych częściach, wchodzili – przedstawiciele Rady Pedagogicznej, Rady Rodziców i Samorządu Uczniowskiego. Z czasem, kiedy inicjatywa okazała się podobnie jak w innych szkołach nieudana, kompetencje Rady Szkoły przejęła Rada Pedagogiczna i tak jest do dzisiaj.

Rok 1993 na polskiej scenie politycznej był okresem dużego napięcia. 30 kwietnia 1993 roku Sejm przyjął ustawę nazywaną później "najdroższą porażką III RP". Była to ustawa o narodowych funduszach inwestycyjnych, czyli Program Powszechnej Prywatyzacji. W całym kraju dochodziło do częstych nieporozumień na linii rząd – społeczeństwo. W tej atmosferze 5 maja rozpoczął się ogólnopolski strajk nauczycieli zorganizowany przez NSZZ „Solidarność”. Przez 9 dni nauczyciele protestowali (przebywając w budynku szkoły bez świadczenia pracy) przeciwko degradacji statusu nauczyciela i pogarszającej się sytuacji w oświacie. W strajku na terenie szkoły uczestniczyło 41 nauczycieli, a przewodniczącą komitetu strajkowego została Pelagia Cybulska. „Trójka” znalazła się w grupie 11 szkół, które uczestniczyły w strajku od początku do końca. W całym rejonie braniewskim w strajku wzięły udział 22 szkoły, a poparło go łącznie 415 nauczycieli.

Okres transformacji i przemian sprzyjał także otwarciu się szkoły na współpracę z instytucjami oraz zakładami pracy. Od roku 1995 podjęta została współpraca z policją w Braniewie, która po przeprowadzonych w szkole zajęciach z wychowania komunikacyjnego organizowała egzaminy na kartę rowerową. Bardzo dobrze układała się współpraca szkoły z braniewskim browarem. Obok pomocy materialnej zakład wychodził z ofertą edukacyjną adresowaną do uczniów. Najaktywniejsza współpraca z browarem przypadała na lata, kiedy dyrektorem zakładu był Czesław Dębski. Za wieloletnią współpracę ze szkołą zakład otrzymał Medal Komisji Edukacji Narodowej, tj. odznaczenie przyznawane przez ministra za szczególne zasługi dla oświaty i wychowania. Istotnym rozdziałem w historii szkoły była również współpraca z Jednostką Wojskową 1763 oraz Wojskowym Klubem Instruktorskim, dzięki któremu uczniowie mogli uczestniczyć w lekcjach historii na terenie jednostki.

Swoje ślady na kartach kroniki szkoły pozostawiła również współpraca z Wytwórnią Papierów Wartościowych w Warszawie. Ciekawym elementem współpracy były kolonie letnie dla pracowników wytwórni. Jak do tego doszło? Wytwórnia Papierów Wartościowych szukała miejsca na wypoczynek dla dzieci swoich pracowników. Kuratorium Oświaty wytypowało „Trójkę”, ponieważ była ona wyposażona w prysznice, a to był warunek. Kolonie trwały całe wakacje, a pracownicy naszej szkoły mieli możliwość dodatkowego zarobku. Zakład w zamian za lokum wyposażał szkołę w sanitaria, malował sale lekcyjne. Dzięki wieloletniej współpracy wyposażono kuchnię szkolną, pozyskano deputat węglowy, doprowadzono ciepłą wodę do łazienek uczniów oraz zorganizowano wycieczkę do Warszawy, w czasie której uczniowie mogli m.in. zwiedzić Wytwórnię Papierów Wartościowych.

W roku 1997 zlikwidowano MZEAS. Przejście szkoły na własny rozrachunek pozwoliło na efektywne wykorzystywanie przyznawanych środków finansowych, co widać do dzisiaj na zewnątrz i wewnątrz szkoły. Koniec lat 90 dał również szkole szansę udziału w różnego rodzaju programach, projektach edukacyjnych oraz konkursach na wyższym szczeblu. Jednym z pierwszych, w którym uczestniczyliśmy od roku 1998, były Mistrzostwa Polski w Tabliczce Mnożenia. W konkursie tym zdobywaliśmy wiele nagród, raz nawet sięgnęliśmy po mistrzostwo. Sukcesy na skalę ogólnopolską w konkursie „Mój szkolny kolega z misji” wraz z uczniami odnosiła obecna dyrektor szkoły Bernadeta Kryger.

W XXI wiek weszliśmy z nowymi zadaniami. Dwa lata wcześniej, czyli w roku 1999, w wyniku reformy systemu oświaty staliśmy się szkołą sześcioklasową. Było to dla ówczesnej dyrektor SP 3 Wiktorii Wondzyńskiej duże wyzwanie organizacyjne. W związku ze zmianami szkołę opuściło kilku nauczycieli, znajdując zatrudnienie w nowo powstałych gimnazjach. Następne lata przyniosły kolejne zmiany i wyzwania. O nich w następnym artykule.

Autor tekstu: zespół redakcyjny