Fotografia przedstawia zgromadzonych przed wejściem do szkoły ludzi i przemawiającego ówczesnego dyrektora szkoły

13 września 1965 w Szkole Podstawowej nr 3 rozległ się dzwonek po raz pierwszy. Tego dnia, po lekko przedłużonych wakacjach, zapełnił się plac przed szkołą, a nowo mianowany dyrektor szkoły - mgr Stefan Wiśniewski rozpoczął nowy rok szkolny.

Koncepcja budowy szkoły podstawowej w Braniewie, trzeciej z kolei, zrodziła się pod koniec lat pięćdziesiątych, a jej realizacja datuje się na początku lat sześćdziesiątych. Chodziło o to, by odciążyć od nadmiernej liczby uczniów szkoły nr 1 i nr 2 oraz zlokalizowanie szkoły w zachodniej części miasta, by skrócić drogę do szkoły uczniom zamieszkałym w części miasta leżącej po lewej stronie rzeki Pasłęki.

Uwzględniając plany perspektywiczne rozwoju miasta na lokalizację szkoły wskazano teren między Placem Grunwaldu i ulicą PCK. Badania geologiczne sprawiły, że dwukrotnie zmieniano projekt budowy, by w końcu przyjąć projekt budynku piętrowego z salą gimnastyczną połączoną z budynkiem zasadniczym. Wejście do budynku projektowane pierwotnie od strony Placu Grunwaldu zmieniono na wejście od strony ulicy PCK, a wszystkie klasy od strony południowej.

Prace ruszyły w 1963 roku, a wykonawcą było Olsztyńskie Przedsiębiorstwo Budownictwa Przemysłowego, które w tym czasie odbudowywało Browar i budowę szkoły traktowało jako tzw. produkcję uboczną. Większość prac ziemnych i budowlanych wykonali zatrudnieni przez Przedsiębiorstwo więźniowie i żołnierze braniewskich jednostek, a szczególnie z Jednostki Wojskowej 1763 usytuowanej w sąsiedztwie szkoły. Harmonogram prac przewidywał oddanie obiektu do użytku w lipcu 1965 roku. Prace wykończeniowe z powodu braku fachowców przeciągały się i ostatecznie budynek został oddany do użytku w dniu 6 września, umeblowany został do 9 września, a uroczyste rozpoczęcie odbyło się 13 września. Szkoła otrzymała imię generała armii Iwana Daniłowicza Czerniachowskiego i numer 3.

Uroczystość ta stała się ważnym wydarzeniem nie tylko w mieście ale także w powiecie i województwie olsztyńskim. Uczestniczył w niej obok przedstawicieli Kuratoriom Przewodniczący Prezydium WRN Profesor Gotowiec.

Wykonawca oddał obiekt bez urządzenia terenu. Prace te wzięła na siebie szkoła. Przy pomocy uczniów i rodziców zadrzewiono otoczenie, posadzono żywopłot, założono rabaty kwiatowe. Piękne jawory rosnące wokół boiska szkolnego, darowane przez pana Gursztyna, obchodzą razem ze szkołą swój jubileusz.

Budynek wg projektu przewidziany na 600 uczniów mieścił w sobie przez dwa lata dwa razy więcej. Szkoła w swojej historii przeżywała wszystkie dobre i złe koncepcje ustawicznie unowocześnianego procesu lekcyjnego i reformowanej oświaty. Gościliśmy swego czasu współautora systemu lekcyjnego zespołowo-problemowego profesora Fleminga, prowadziliśmy lekcje otwarte, realizowaliśmy plan wychowawczy profesora Muszyńskiego i wiele innych, znane aż do nowej obecnej reformy gdzie szkoła podstawowa liczy 6 klas, a nauczanie początkowe przejęło pracę zintegrowaną.

W 1975 roku szkoła obchodziła swój pierwszy Jubileusz - 10 lecie pracy. Kurator Olsztyński udekorował sztandar szkoły Honorową odznaką "Zasłużony dla Warmii i Mazur".

Od 1 stycznia 1976 roku (po reformie administracyjnej państwa) Kuratorium Oświaty w Elblągu przemianowało szkołę nr 3 na Zbiorczą Szkołę Gminna, a dyrektora tej szkoły na Gminnego Dyrektora Szkół. Przy szkole powołany został zespół ekonomiczno-administracyjny, który finansował płace i wydatki rzeczowe. Sytuacja taka trwała do stycznia 1984 roku kiedy to zrezygnowano ze zbiorczych szkół i powołano do ich obsługi MZEAS-y.

Otwarcie w 1988r. w Braniewie Szkoły Podstawowej nr 5 w adoptowanych koszarach odciążyło nieco szkołę, ale jeszcze daleko było do stanu dzisiejszego.

Rok 1990 wniósł również ważne wydarzenia w życie szkoły. Po 25 latach na wniosek Rady Pedagogicznej, Samorządu Uczniowskiego i Komitetu Rodzicielskiego i zgodnie z nowymi nurtami polityki, za zgodą Kuratorium Oświaty w Elblągu zrezygnowaliśmy z imienia pozostając tylko przy swoim numerze.

Kiedy w 1996 roku Samorząd Miasta Braniewa przejął oświatę zapaliło się nam zielone światełko. Właściwie to wszystko co zmieniło się w szkole to efekt ostatnich 8 lat. Należy przypomnieć nowe okna i posadzki, wymieniona stolarkę drzwiową, odmalowane korytarze, budynek docieplony i pomalowany. Zmodernizowano korytarze - jeden celem zapewnienia nauczycielom odpoczynku i możliwości kontaktu z rodzicami, drugi zgodnie z wymogami nowe reformy oświaty dotyczącej kształcenia zintegrowanego. Powoli zmienia się stan łazienek w szkole. Mamy swoją własną pracownię komputerową i swoich wykształconych nauczycieli. Mamy na miarę naszych możliwości czytelnię. Udało się utrzymać przy szkole stołówkę i świetlicę. Dziś w szkole nie ma już pierwszych stolików i krzesełek, jedynie segment w sali nr 6 w części pamięta swoją pierwszą opiekunkę Radosławę Wiśniewską i dwie tablice, na których pisano.

W lutym 2001 roku Rada Pedagogiczna wystąpiła do Rady Miejskiej z wnioskiem o nadanie Szkole Podstawowej nr 3 imienia Senatu Rzeczypospolitej Polskiej. Radni przychylili się do wniosku nauczycieli i na sesji w dniu 28 marca 2001 roku podjęli uchwałę ustanawiającą Senat RP patronem szkoły. Inicjatywa Rady Pedagogicznej została życzliwie przyjęta przez Senat IV kadencji, w imieniu którego Marszałek Alicja Grześkowiak wyraziła zgodę na objęcie przez izbę wyższą patronatu nad szkołą (25.01.2001r.) Uroczystość nadania SP 3 imienia Senatu Rzeczypospolitej Polskiej odbyła się 8 września 2001 roku w obecności wicemarszałka Senatu RP Marcina Tyrny oraz wojewody warmińsko-mazurskiego Zbigniewa Babalskiego. Podczas uroczystości wicemarszałek Marcin Tyrna przekazał szkole sztandar ufundowany przez Senat RP oraz odsłonił pamiątkową tablicę z napisem: „Szkoła pod patronatem Senatu Rzeczypospolitej Polskiej".

Pierwszy dyrektor szkoły - pan mgr Stefan Wiśniewski odszedł na emeryturę po 45 latach pracy w zawodzie nauczyciela i niemal 20 latach pracy na stanowisku dyrektora. Jego zastępczynią była pani Kunegunda Śniadach (14 lat pełniła obowiązki zastępcy dyrektora oraz wychowawcy klasy) i mgr Irena Bratkowska (zastępca gminnego dyrektora szkoły, później gminny inspektor oświaty). Później obowiązki dyrektora przeszły na mnie (autor tekstu), a zastępcami zostały panie - mgr Bogumiła Hryniewska i Teresa Lachowicz.

Skład Rady Pedagogicznej był różny w różnych latach. Najwięcej nas było w roku 1988/89 - 70 nauczycieli - 38 oddziałów i 1208 uczniów. Najliczniejsze klasy to rok 1967/68 - kl IA - 36 uczniów, IIC - 42 uczniów, VA - 41 uczniów, VIIIB - 40 uczniów i rok 1990/91 - 36 oddziałów - 1150 uczniów , 57 nauczycieli. Dzisiaj w naszej szkole jest około 550 uczniów, a pracuje 40 nauczycieli i 15 pracowników obsługi, w poszczególnych oddziałach uczy się od 18 do 28 uczniów.

Wśród całego grona liczącego na przestrzeni ponad 170 nauczycieli, a którzy w tej szkole rozpoczynali pracę, są wykładowcy wyższych uczelni pedagogicznych, dyrektorzy szkół i ich zastępcy, nauczyciele zajmujący na przestrzeni lat wysokie stanowiska administracyjne, są działacze związkowi i oddani społecznicy, byli metodycy przedmiotowi oraz wysoko kwalifikowani nauczyciele poszczególnych przedmiotów. Ta kadra w tej szkole uczyła, wychowywała i opiekowała się ponad 5300 uczniami, z których 12 osób pracuje lub pracowało jako nauczyciele w naszej szkole. Wśród absolwentów są znani dyrektorzy szkół, banków, lekarze, pracownicy administracji państwowej i wielu innych zawodów. Najliczniejsze roczniki to: 1990/91 - 127 uczniów, 1996/97 - 123 uczniów, 1997/98 - 121 uczniów.

Nad prawidłową współpracą między szkoła, nauczycielami, uczniami a rodzicami czuwali kolejno przewodniczący Komitetów Rodzicielskich: pan Stanisław Knuła, pan Eugeniusz Pawelec, pan Zdzisław Czech, pan Kazimierz Wiśniewski, pan Euzebiusz Czuryłło, pan Leszek Filipiak i pani Monika Hyńko.

Szkoła nie mogłaby dobrze funkcjonować bez swoich wielkich przyjaciół, do których zaliczyć należy zakłady pracy oraz sponsorów indywidualnych. Za ogromną pracę na rzecz szkoły Browar Braniewo otrzymał Honorową odznakę "Za Zasługi dla Oświaty", Dowódca Jednostek Wojskowych, szczególnie JW 1763. Od 1973-1990 roku przyjacielem szkoły stała się PWPW w Warszawie z jej stałymi przyjacielami p. Kazimierzem Jarmułą i Edwardem Pilchem. Wiele pracy włożonej ich rękoma i finansami można spotkać do dzisiaj. Zakład Energetyczny, którego pracownicy nigdy nie odmówili pomocy tak w wykonaniu prac na rzecz szkoły (sala komputerowa, nagrody, oświetlenie budynku) jak i pieniędzy na dożywianie dzieci. Zakład Energetyki Cieplnej, który w ramach pracy własnej odmalował korytarz szkolny jak również udzielał daleko idących rad odnośnie niedogodności wynikających z wspólnego użytkowania pomieszczenia. No i wreszcie wodociągi Miejskie, które od lat były zawsze przyjaźnie o pomocnie nastawione do problemów szkoły. Minister Edukacji Narodowej nadał Wodociągom Miejskim Honorową Odznakę "Za Zasługi dla Oświaty". Szkoła posiada, jak już wspominałam wielu przyjaciół i sponsorów, aby podziękować im za dar serca od kilku lat organizujemy w szkole "Dzień Życzliwości" - to skromne podziękowanie ze strony naszych uczniów i nauczycieli za całe dobro, które od naszych imiennych i bezimiennych przyjaciół otrzymujemy.

Autor tekstu: Wiktoria Wondzyńska